Ιερομαρτύρων Ηρακλείδου και Μύρωνος, επισκόπων. Μάρτυρος Σοφίας και των τριών θυγατέρων αυτής Πίστεως, Ελπίδος και Αγάπης (1) (†137). Μαρτύρων Αγαθοκλείας, Ασκληπιοδότης, Ηλιού, Λουκίας και Γεμινιανού. Θεοδότης (2), Θεοδότου, Μαξίμου, Παντολέοντος, Πατερμουθίου, Χαραλάμπους. Οσίων Αναστασίου και Ευξιφίου επισκόπου Αλαμανίας (Κύπρου) και των εκ Παλαιστίνης εις Κύπρον ελθόντων: Αγαπίου, Αλεξάνδρου [Αξύλου], Ανδρόνικου, Αρτεμίου, Αρτέμονος, Αυξουθενίου, Βαλαντίου, Βαρλαάμ, Βασιλείου επισκόπου, Γεωργίου (Βαβατσινιώτη), Γεωργίου (Επιτηδεώτου), Γεωργίου (Αλαμανού ), Γεωργίου (Περαχωρίτου ), Δημητριανού επισκόπου, Ειρηνικού [ή Αρνιακού], Ελπιδίου, Επαφροδίτου, Επιφανίου (εν Κυθραία), Επιφανίου [Αξύλου], Εφρασίου, Ευτυχίου, Ευφημιανού, Ηρακλείδου (3) [Ηρακλείου] επισκόπου, Θελθά, Θεοδοσίου, Θεράποντος (εν Κολιάνι), Θεράποντος (εν Σίντα ), Ιλαρίωνος του νέου, Ιωάννου και Ιωσήφ (εν Λιθροδόντα ), Καλανδίου, Κασσιανού, Κωνσταντίνου, Λαυρεντίου, Ολβιανού, Ορέστη, Παμμεγίστου, Παμφοδίτου, Παφνουτίου, Πήγωνος, Πολεμίου, Σωζομένου, Σωτηρίχου, Χαρίτωνος [Χαρέτη] και Χριστόφορου.

(1)Έζησαν όταν αυτοκράτορας των Ρωμαίων ήταν ο Ανδριανός. Όταν η τίμια και ενάρετη Σοφία χήρεψε πήγε μαζί με τις κόρες της στη Ρώμη. Εκεί ο αυτοκράτορας πληροφορήθηκε ότι οι τέσσερις γυναίκες ήταν χριστιανές και διέταξε να τις συλλάβουν. Αφού χώρισε τη μητέρα από τα παιδιά της, ζήτησε να παρουσιασθεί μπροστά του η δωδεκάχρονη Πίστη. Με δελεαστικούς λόγους ο Ανδριανός προσπάθησε να πείσει την Πίστη να αρνηθεί το Χριστό, αλλά αντιμετώπισε το άκαμπτο φρόνημα της νεαρής. Τότε ο σκληρός ηγεμόνας διέταξε τον αποκεφαλισμό της. Το ίδιο σθένος με την Πίστη επέδειξαν και οι αδελφές της, η δεκάχρονη Ελπίδα και η εννιάχρονη Αγάπη. Ο σκληρός Ανδριανός δε δίστασε να διατάξει τους δήμιους του να αποκεφαλίσουν και τα άλλα δύο κορίτσια. Περήφανη για τα παιδιά της η Σοφία, ενταφίασε με τιμές τις κόρες της και παρέμεινε για τρεις μέρες στους τάφους τους, παρακαλώντας το Θεό να την πάρει κοντά Του. Ο Θεός εισάκουσε την προσευχή της και η Σοφία παρέδωσε το πνεύμα της δίπλα στους τάφους των παιδιών της.
(2)Η Αγία Θεοδότη έζησε στα χρόνια του βασιλιά Αλέξανδρου Σεβήρου. Καταγόταν από τον Εύξεινο Πόντο, ήταν πλούσια και χριστιανή. Έκανε πολλά φιλανθρωπικά έργα και ήταν πάντα κοντά σε όποιον την είχε ανάγκη. Καταγγέλθηκε όμως στον διοικητή της Καππαδοκίας Σιμπλίκιο, ότι με τα χρήματά της προσπαθούσε να προσελκύσει ειδωλολάτρες στον χριστιανισμό. Αμέσως διατάχθηκε να την υποβάλλουν σε σκληρά βασανιστήρια. Με θαυμαστό τρόπο όμως έκλεισαν οι πληγές της και η πόρτα της φυλακής άνοιξε μόνη της. Τελικά αποκεφαλίστηκε λαμβάνοντας έτσι το στεφάνι της αιωνίου ζωής.
(3) Ο Ηρακλείδης, ήταν γιος ειδωλολάτρη ιερέα και κατοικούσε στο χωριό Λαμπαδιστό της Κύπρου. Ο πατέρας του, παρόλο που ήταν ειδωλολάτρης, ήταν φιλόξενος και δεν δίστασε να φιλοξενήσει τον Απόστολο Παύλο μαζί με τον Βαρνάβα και τον Μάρκο, όταν αυτοί ήρθαν στην Κύπρο. Τότε οδήγησαν τον Ηρακλείδη στα χνάρια του Χριστού και αυτός με τη σειρά του τους γονείς του. Ο απόστολος Παύλος τον διόρισε επίσκοπο Ταμασίων τής Κύπρου. Ο ίδιος εργάστηκε με πολύ ζήλο μαζί με τον Μύρων πού είχε για βοηθό του, για τη διάδοση του χριστιανισμού με θεαματικά αποτελέσματα μάλιστα. Πολλοί ειδωλολάτρες πίστεψαν στον Χριστό. Οι επιτυχίες του όμως προκάλεσαν τους άπιστους, οι οποίοι κάποια μέρα όρμησαν πάνω τους και αφού τους θανάτωσαν τους έριξαν στη φωτιά.